Rok szkolny 1945/1946 rozpoczął się normalnie choć w trudnych warunkach. Zorganizowano także kursy dla dorosłych. Mimo wielu braków, młodzież uczyła się chętnie, frekwencja była dobra, chociaż dzieci uczęszczały do tej szkoły nawet z oddalonych miejscowości. W następnym roku funkcję kierownika objął Kazimierz Śliwa- więzień obozów koncentracyjnych. Wiele pracy włożył w usunięcie śladów zniszczeń wojennych w szkole i otoczeniu, jak również w wyposażenie szkoły w środki dydaktyczne. Z każdym rokiem szkoła wzbogacana była w sprzęt szkolny. W roku 1948 przeprowadzono w Seceminie elektryfikacje miejscowości i gospodarstw rolnych. Elektryczne oświetlenie otrzymała także szkoła. W latach 50 doprowadzono wodę do budynku szkolnego. W wyniku komasacji ziemi szkoła otrzymała 2 ha gruntu ornego z ziemi państwowej. Umożliwiło to w późniejszym okresie jej rozbudowę. Stary budynek szkolny, w którym uczyło się około 200 uczniów, spełniał wyznaczone funkcje do czasu, kiedy powstała Zbiorcza Szkoła Gminna - w latach 70. Wówczas liczba uczniów wzrosła do 400. Baza szkoły z całą infrastrukturą socjalną została ta sama.